เรามีหัวใจที่เราต้องดูแล
หากแต่บางสิ่งก็ต้องอดทนเพื่อให้ได้มาซึ่งความสำเร็จ
สิ่งที่เราต้องกล้ำกลืนฝืนทน
คงเป็นสัญญาณว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ดีสำหรับเรา
เมื่อมันทำให้เราเจ็บช้ำ
คงไม่ผิดที่เราจะถอดใจ
แล้วถ้ามันไม่มีจุดหมายปลายทางล่ะ
เราจะอดทนกับมันไปทำไมกัน
การที่เรารู้ว่ามันไม่ใช่
นั่นแสดงว่าเราได้สัมผัสกับมันมาแล้ว
และทราบด้วยว่าทำไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
##ความรักก็เช่นกัน##
คนบางคนเช่นฉัน ก็เป็นไอ้ขี้แพ้ในความสัมพันธ์
นิดๆ หน่อยๆ ก็ถอดใจ
ฉันมักเชื่อหัวใจดัวเอง ว่าสิ่งที่ดีกับเรา ก็คงไม่ทำให้เราเจ็บปวด
หัวใจของฉันเจ็บมาหลายครั้ง
ถึงขั้นคิดว่าจะไม่รักใครอีก
หลายๆ คนเข้ามาเพื่อให้หัวใจชุ่มชื่นเพียงชั่วคราว
และเป็นเพราะฉันเองที่กลัว กลัวว่าถ้ารักไปแล้วจะเจ็บซ้ำอีก
ฉันไม่อยากให้ตัวเองต้องไปอยู่จุดที่ทนดูไม่ได้อีกแล้ว
ฉันไม่กล้าเอาหัวใจของฉันไปเสี่ยงกับความรักอีก
แต่สุดท้าย ก็มานั่นพร่ำเพ้อว่าทำไมไม่มีใครรักฉันจริง
ทุกครั้งที่ฉันรักใคร
ฉันจะทุ่มเทใจไปให้เต็มที่
แต่เมื่อเขาไม่ได้ดูแลใจของฉันเท่าที่ฉันต้องการ
ฉันจะเริ่มถอดใจ
ความรักของฉันที่มีให้เขาจะเริ่มลดลง
สุดท้ายก็จากกันในที่สุด
ที่แท้ ความผิดหวังที่ผ่านๆมา เป็นฉันเองที่ขี้แพ้ ไม่กล้าเสี่ยงเอง....
แต่ที่จริง ระหว่างรักตัวเอง กับขี้แพ้ มีเส้นบางๆ กั้นอยู่นะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น