เพราะว่ายุุ่ง + ขี้เกียจ (โคตรๆ)
แต่บล็อกนี้ก็ยังอยู่ในใจเสมอ กะว่า จะมาอัพตั้งนานแล้วแต่นึกมุขไม่ออก.....
ย้อนไปดูบล็อกเก่าๆ เรานี่เพ้อใช้ได้เลยนะ ความจริงต้องบอกว่าเพี้ยนด้วย 5555
กลับมาวันนี้ แน่นอนล่ะว่าต้องมีอะไรพิเศษๆ มาอัพเดตบ้าง
...
..
.
จริงๆ แล้วก็เป็นเรื่องของความคิด ที่อาจจะเกิดจากเราอายุมากขึ้น ผ่านอะไรมามากขึ้น เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากกว่า
ช่วงปีที่แล้วที่แทบไม่ได้อัพเลย เพราะว่าเรากำลังสงบสติอารมณ์จากหลายเหตุการณ์ที่กระทบต่อชีวิตประจำวันอย่างยิ่ง
ตั้งแต่รถชน (นับครั้งได้เกิน 5 ครั้ง) โชคดีมีประกันภัยประเภท 1 และไม่มีคนเจ็บ หนักสุดก็ลงคูน้ำข้างทาง นอกนั้นก็ชนท้าย มีต้องเสียเงินเองบ้างช่างปะไร (เหรอ)
อกหัก (มั้ย) ก็เราบอกเลิกเองนี่นะ แต่บอกเลิกทั้งๆ ที่ยังรัก ชิงบอกเขาก่อนที่เขาจะบอกเรา ถถถถถถ
เปลี่ยนที่ทำงาน ก็ต้องปรับตัวแหละเนอะ ไม่เป็นไรเราเป็นกิ้งก่า เฮ้ย เราปรับตัวเก่งงงง
เจอคนหลอกลวง คนไม่ดี คนเอาเปรียบ สารพัด
แต่เรื่องที่ไม่ดีช่างมันเถอะ ปล่อยมันไปดีกว่า
เรื่องดีๆ ของปี 2559 ก็มี และเราคิดว่าเป็นเรื่องที่ใหญ่ที่สุดในชีวิตเรา
นั่นก็คือ เราค้นพบแล้วว่าเราเกิดมาทำไม!!!!!!
เราเคยบอกไปแล้วในบล็อกเก่าๆ
แต่ครั้งนี้มันมีความหมายลึกซึ้งมากมายกว่านั้นมากๆ
จะท้าวความตั้งแต่สาเหตุเลย
คือ ตอนนั้นเรามีปัญหาเยอะมากๆ เรื่องงาน เรื่องเรียน เรื่องหัวใจ เรื่องอุบัติเหตุ ง่ายๆ ก็คือ ไม่มีสติอยู่กับตัว คิดแต่จะใช้ชีวิตให้รอดหมดไปวันๆ เหมือนสมัยฝึกอยู่ 555
แต่ชีวิตจริงมันไม่ใช่... เมื่อเราไม่วางแผน ไม่ทำตามแผน มันก็รวน
พอรวน ก็ไม่อยากทำอะไรอีกต่อไป กูไม่เอาอะไรแล้วโว้ย! เลยผุดขึ้นมาในหัว.....
คำถามที่ว่า เราเกิดมาทำไม เราอยู่ไปเพื่ออะไร ก็ตามมาเป็นเงา
ถึงขนาดกินยาแก้แพ้ ยาพาราเซตามอล รวมๆ เป็นกำ เพื่อฆ่าตัวตาย!!
แต่อนิจจา กินทั้งยากินทั้งโซจูไปพร้อมกัน ก็อ้วกสิรอไร อ้วกอยู่สองวันเต็ม
อ้วกเต็มพื้น ลุกไปอ้วกที่ส้วม นอนในส้วม อ้วกที่บันได อ้วกจนน้ำย่อยสีเหลืองปนเขียวออกมา อ้วกจนขมไปหมด น้ำก็กินไม่ได้ ถ้ากินเข้าไปก็จะอ้วกออกมา ไม่มีแรงขยับร่างกาย นอนอยู่ที่โซฟา ทรมานมาก ในหัวก็คิดวนเวียน ร้องไห้ ฟูมฟาย บ้าบอ
และที่สำคัญคือ
ไม่มีใครช่วย!
ไม่มีใครสนใจ
ไม่มีใครรู้ ก็เลยไม่เป็นห่วง
อยู่ในบ้านคนเดียวกับแมว 1 ตัว
ดีแค่ไหนแล้วที่ไม่ตาย
ถึงได้ตระหนักว่า การที่เราจะเกิดมาเป็นคนนั้นยากแล้ว แต่การจะทำให้ตาย ยากยิ่งกว่า
ตั้งแต่วันนั้น ก็เลยพยายามสู้ต่อ สู้กับใจตัวเองนี่แหละ
และไม่เรียกร้องความสนใจใดๆ อีก
จนได้พี่คนหนึ่ง แนะนำให้ไปปฏิบัติธรรมที่ วัดตาลเอน อ.บางปะหัน จ.พระนครศรีอยุธยา
โอเค ลองดูสักที พอถึงวันศุกร์ เราก็ไปเลย
ไปคนเดียว ปฏิบัติธรรมอยู่ 3 วัน ไม่รู้จักใครสักคน
ก็ฟังเทศน์ ปฏิบัติ ตามหลักสูตร เดินจงกรม นั่งสมาธิ สวดมนต์ตามปกติ
น่าจะคืนที่ 2 ของการปฏิบัติฯ หลังจากเดินจงกรม นั่งสมาธิแล้ว ก็ฟังพระอาจารย์เจ้าอาวาสเทศน์สอนตามปกติ ฟังไปเรื่อยๆ
มีอยู่ตอนหนึ่ง พระอาจารย์เล่าว่า "ที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นยากยิ่ง เหมือนเต่าตาบอดที่อาศัยอยู่กลางมหาสมุทร 100 ปีจะโผล่ขึ้นมาหายใจที่ผิวน้ำครั้งหนึ่ง และหัวได้ลอดเข้าในบ่วงที่ลอยอยู่บนผิวน้ำพอดีฯ และการสร้างบารมี ก็ต้องสร้างตอนเป็นมนุษย์นี่แหละฯ"
เราก็คิดตามว่า แล้วงั้นจะเกิดมาทำไม ถ้าไม่อาศัยโอกาสนี้สร้างบารมี ให้เป็นปัจจัย เป็นนิสสัยตามส่ง ให้ภายภาคหน้าได้บรรลุถึงซึ่งพระนิพพาน จะได้จบวงจรการเวียนว่ายตายเกิดที่หาประมาณมิได้เสีย
อันนี้เป็นสิ่งที่เราคิดตอนนั้น กลับจากวัด ก็เลยอิ่มเอิบ เพราะได้คำตอบที่เฝ้าถามตัวเองมาตลอด 25 ปี
และก็เชื่อปักใจว่าถูกต้อง ไม่ได้ถามอาจารย์เพิ่มเลย 55555
ซึ่งต่อมาที่เราไปวัดในครั้งหลังๆ พระอาจารย์ก็เทศน์เรื่องนี้แหละ "เราเกิดมาทำไม" แล้วพูดประโยคที่เราคิด แบบเป๊ะๆ
จึงเป็นสิ่งที่ทำให้เราคิดว่าถูกต้องนะ
ถามว่าเคยได้ยินมาก่อนคิดได้แบบนี้มั้ย บอกเลยว่า คงเคยได้ยิน แต่ไม่เข้าใจซักที ทำยังไงก็ไม่เข้าใจจริงๆ เสิร์ชกูเกิล เหมือนจะมีคนอธิบายเอาไว้คร่าวๆ แต่เราก็ไม่เคยเข้าใจจนกระทั่งคิดได้เอง อธิบายใคร ก็เหมือนจะเข้าใจนะ แต่เปล่า เขาคงลืมไปแล้ว แต่เราจำแม่นมากๆ ระลึกในใจตลอด คงเพราะเป็นปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหีติฯ (เป็นสิ่งที่ผู้รู้สามารถรู้ได้เฉพาะตัว)
การค้นพบของเราครั้งนี้ (ที่คนอื่นเค้าพบกันไปตั้งนานแล้ว) นั้น เป็นการค้นพบครั้งยิ่งใหญ่
จากนั้นเราจึงสวดมนต์ นั่งสมาธิ ไหว้พระ จนมีสิ่งแปลกๆ ที่ดี หลายๆ อย่าง เกิดกับเรานะ
เพราะเราทำอะไรทำจริง ตั้งใจ ผลที่ออกมาก็เลยเป็นสิ่งที่ดีแบบคาดไม่ถึงเลย...
ก็อยากจะเชิญชวนผู้อ่าน ผู้ติดตามบล็อกนี้ สนใจในการทำความดี
รักษาศีล รักษาสัจจะ ให้ได้ แล้วสิ่งที่ดีๆ จะตามมา
ถ้าหากใครสนใจไปปฏิบัติธรรมที่วัดตาลเอน ก็คอมเม้นท์ถามรายละเอียดในบล็อกนี้ได้เลยนะ จะรีบมาตอบให้อย่างด่วน
.... จะเช้าแล้ว ยังไม่ได้นอน ขอไปนอนก่อนนะ ...
อ่อ นี้เพิ่งเรื่องธรรมะเรื่องเดียว
ยังมีเรื่องดีๆ อีกตั้งเยอะ
ไว้คราวหน้ามาอัพเดตเรื่องหัวใจก็แล้วกันน...
แกะเองจ้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น