ชีวิตนั้นเป็นสิ่งที่คาดเดายาก

ไม่ใช่ทุกคนจะสมหวัง

...

ชีวิตนั้นเป็นสิ่งที่คาดเดายาก แม้จะวางแผนไว้ได้ แต่จะได้เดินตามแผนมั้ยก็อีกอย่าง

.

.

วันนั้นเราอาจเจอใครคนนึงที่เหมือนจะแสนดี

แต่มาค้นพบความจริงทีหลังว่าแสนเลวก็ได้

.

.

ถึงเวลานั้น

สิ่งที่จำเป็นที่สุดสำหรับชีวิตคือ “สติ” ที่จะนำพาเราออกมาจากปัญหาได้

.

.

อีกอย่าง

อดีตเป็นเรื่องที่ควรเก็บไว้ในใจ เพื่อเป็นบทเรียน

ไม่ควรเอามาเล่าให้ใครฟังหรอก ถ้าเรารู้อยู่ว่าเราไม่ได้ภูมิใจกับมัน เพราะมันจะไม่ดีกับทั้งตัวเรา และคนฟัง...

.

.

แต่ถ้าเล่าไปแล้ว...

ก็ต้องยอมรับความเสี่ยงนะว่า เค้าจะยังสามารถมองเราแบบเดิมได้อีกหรือไม่

.

.

นั่นแหละ

อดีตของหลายคนคงไม่หอมหวาน

อดีตของเราก็เหมือนกัน

อดีตของเราไม่สวยงาม

มันไม่สมหวัง มันซับซ้อน มันไม่ง่ายดาย

ถึงแม้ในความย่ำแย่นั้นที่มันมีความดีอยู่บ้างเล็กน้อย แต่มันก็ไม่ได้ลบเลือนความชั่วร้ายออกไปได้เลย

.

.

คงไม่แปลกใช่มั้ยที่เราเป็นกังวลเมื่อโดนถามเรื่องอดีต

ยิ่งนึก มันยิ่งดึงดูดความรู้สึกแง่ลบเข้ามาในความคิด

.

สิ่งที่เราต้องทำตอนนี้คือต้องมี “สติ” นำพาตัวเองขึ้นมาให้ได้..อันที่จริง เราไม่ชอบเวลาโดนถามจี้ๆ ลงไปเลย คงเพราะเราเองมีแผลเยอะแต่วันนี้ก็เล่าเรื่องอดีตให้คนๆนึงฟัง เล่าไปทั้งๆที่รู้ว่ามันคงไม่มีผลดีอะไร..แต่มันคือสิ่งที่ตัดสินใจทำลงไปแล้วออกจากปากไปแล้วเท่ากับมันเป็นนายเราแล้ว.ซึ่งที่ตัดสินใจเล่าไป ก็เพราะไว้ใจนะว่ามันจะไม่หลุดรั่วไหลแต่ก็ไม่อาจเป็นที่หวังได้ เพราะมันไม่ได้อยู่แค่กับเราอยู่ดี......

.

ผลของมันจะเป็นยังไง ก็สุดแท้แต่ทัศนคติของเขาและความดีของเราที่ยังพอมีละมั้ง..

ชีวิตต้องดำเนินไปข้างหน้า

✌🏼




“เราจะไม่มีเมื่อวานนี้เราจะมีแต่วันนี้เป็นที่ตั้งเราจะมีพรุ่งนี้เป็นพลังอนาคตหวังยาวยืน”